(…)
Yapıtların ömrü, işe yararlıklarının ömrüdür.
Bu nedenle de kesintilidir bu ömür. Vergilius’un hiçbir işe
yaramadığı yüzyıllar olmuştur.
Ama dünyaya gelen ve yok olmayan her şeyin, yeniden yaşama
olasılığı vardır. Bir örneğe, bir kanıta, bir öncüle, bir bahaneye gerek
duyulur.
Ve bakarsınız ölü bir kitap kıpırdar ve yeniden konuşmaya
başlar.
(…)
Kimi zaman penceredeki manzara, duvara asılmış bir tablodur yalnızca; kimi zaman oda, orada
olmamı değil, bütünü görmemi engelleyen, ağaçlar arasında bir kabuktan başka
bir şey değildir. Bir bakışım arızasıdır yalnızca…
(…)
Kuş gibi hafif olmak gerek, tüy gibi değil.
(…)
Gerçek düşmanlarımız, sessizdir.
(…)
Paul Valéry
1941 yılında yayımlanan “Tel Quel” (Olduğu Gibi) adlı
seçkisinden…
“İmge ve Sanrı”, Çev: Samih Rifat, Harf Yay., 1993
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder