Şimdi
siyah-beyazsın, özür dileme
İlk öl
düğünde
yeşil
bişeydin
Gizlen de
koroda
söylüyor
gibi yap
koruya
sığın da
yaşıyor gibi...
Sana burdan
bakan benim
Bahar sonsuza
dek gitmişse eğer
bir dengeli
delilikmiş
düşlere
dalmak
Bu sana
kehanetimdir
önümde eğil.
Annen gibi
ağlar da keman
kurt ulur düşlerin de ya;
hiçbir sefer tırmanmadım
senin çığlık saçlarına
Gözlerin yanar
yanar
arkana bakma...
Şimdi siyah bi yazsın özür dilerim...
Göm
Ölüm bundan başka nedir?
Göm
beni
bir gün belki
biri bulur
Yandı ya aslım
hala sağım
Çürüdüm
çürüdüm
ben ilki
yitik
kaçıncı baskı
bir gravürüm
Üçüncü
Sahte
Sağır mısın?
Acı sustu
Acı da vurma!
Işıksız delikte kaybolur ıslık
yel gibi
dönmeyelim
her yanım
ıslak
Göm
yine göm git!
Hakkın ya
kırıntılarım
süpür
götür
sat
Kendimi
törpüledim
aslıma sığmak
için
küçüldüm
küçüldüm
düm tekâ düm
tek...
Dördüncü
Sahte
Çerçevedekilerin
hepsi de
külmüş
Hayli
geç oldu bunu ağlamam
Çok sefer
terk edip geri döndüğümde
bu
kül kapağın yasını tuttum
İhaneti
işaret etmek için ben
taştan yontup
bu sureti
bahçene
diktim
eridim
eridim
ben deminkiyim.
Kıvanç Nalça
kalemin durmasın kardeşim...
YanıtlaSil