HALKIMIZ ELEKTRİĞİ KEŞFETTİ

Esra Erol

HALKIMIZ ELEKTRİĞİ KEŞFETTİ

Belki de uygarlığımızın temeli elektrik üzerine kurulu. Fakat bizim son yıllarda keşfettiğimiz elektrik başka. Mucidi  Alessandro ya da Nikola Tesla değil,   Esra Erol… Belki de bu elektrik Âdem’le Havva’dan beri vardı kadınlar ve erkekler arasında… Ama hissedilse, varlığı bilinse bile dile getirilmezdi eskiden. Ama elektrik artık dilimizde… Bir elektrik, bir elektrik… HES’lere, Nükleer Santrallere ne hacet? Halkımız dinamo gibi çalışıyormuş, elektrik üretiyormuş meğer. Ne güzel…

Esra Erol ve programı “Esra Erol’da Evlen Benimle” ile ilgili çok şey yazıldı, çok şey söylendi bugüne kadar. Eleştirenler, kınayanlar yerden yere vuranlar oldu. Öncelikle şunu söyleyeyim ki ben onlardan değilim. Ben bu ve bu tür programları fazlasıyla destekliyorum. Hatta desteklemekle kalmıyorum bir açıdan yetersiz de buluyorum.

Programı takip edenler bilir. Birçok kişi aradığını buldu, yalnızlıktan kurtuldu, mutlu bir yuva kurdu bu program sayesinde. Fakat benim asıl merak ettiğim ekranlarda gördüğümüz medeni cesaret acaba toplumun tamamına yayılabildi mi? Hani derler ya, kamera karşısında olmak insana tedirginlik verir, insanın nutku tutulur diye… Bu programa katılanlarda hiç öyle bir sıkıntı yok Allaha şükür. Herkes beklentilerini, duygularını özellikle de elektrik durumunu rahatça ifade edebiliyor. Ama gündelik hayatta öyle mi..? Çarşıda, pazarda, parkta bir beyefendi hiç tanımadığı bir hanımefendiye yaklaşıp; “Merhaba. İki bin lira aylık gelirim, Esenler’de 3+1 dairem ve 2009 model bir otomobilim var. Gezmeyi severim, dürüstlüğe bayılırım. Sizden elektrik aldım. Şurada oturup bir çay içebilir miyiz?” diyebiliyor mu acaba? Diyemiyorsa daha kat edilecek çok mesafe var demektir. Mesafeler yalnızca ekranda milyonların karşısında kat edilmemeli. Yoksa piercingli, dövmeli rocker genç kızların müstakbel kaynanalarının ellerini öpmesi, saçının ucuyla oynayarak paravanın bir tarafında bekleyen Emo delikanlıların müstakbel eşlerini öncelikle annelerinin onaylamasının gerektiğini vurgulamaları şaşırtıyor insanı. Böylesi örnekler dış görüntülerimiz farklı da olsa hepimiz birbirimize benziyoruz dedirtiyor insana. Birbirimize bu kadar benzediğimizi görmek de az şey değil.

Hepimiz birbirimize benziyorsak daha geniş kitlelerin faydalanabileceği Esra Erol mekânlarına ihtiyaç var demektir.  Evet, mesafeler yalnızca kamera karşısında kat edilebiliyorsa bütün şehirlerimizde birer “Esra Erol’da Evlen Benimle Kafe” açılmalı. Çünkü program her gün yayınlansa da günde sadece on beş yirmi kişi duyduğu elektriği dile getirme fırsatı bulabiliyor. Peki, bu fırsatı bulamayan milyonlar ne yapacak? İşte bunun için de bir çare bulunmalı. İnsanlar gündelik hayatta bu konularda pek rahat davranamıyorlar, kendilerini bu programda daha rahat ifade edebiliyorlar, bu bir gerçek. Bu kafelerde dekorasyon aynen program stüdyosununki gibi olmalı. Tabii ki çalışsın çalışmasın bir kamera şart. Yine bu kafelerde programdaki bütün kurallar aynen geçerli olmalı. Buralara evlenmek niyetiyle gelenler birbirlerine “Sizi yakından tanımak istiyorum.” , karşısındakinden tam elektrik alamayanlar kendileriyle çay kahve içmek isteyenlere  “Geldiğiniz için teşekkür ediyorum.” Diyebilmeliler.

Şaka bir yana bu programda gerçekten dramatik hikâyelerle de karşılaşılıyor. Yaşadıkları dayanılmaz hayatlardan kurtulabilmek için evlilikten medet uman çaresiz kadınların hikâyeleri… Yani programda olup bitenlere keyifli keyifli gülümserken birden çaresiz bir kadının feryatlarıyla sarsılabiliyorsunuz.  Bu hikâyeler Esra Erol’u da harekete geçirdi ve çocuk yaşta evlendirilen gelinlerin hikâyelerini kitaplaştırdı; Kara Duvak… Belediyelerin desteğiyle Umutevleri açılmasına ön ayak oluyor. Bu girişimler gerçekten önemli. Esra Erol elinden geleni yapıyor. Onu alkışlamalıyız. Öncelikle insanlar sosyal haklarını hangi yollardan arayacağını bilmeli, bilmiyorsa öğrenmeli. Devlet de ihtiyaç sahibi vatandaşları böylesine çaresiz kalmalarına fırsat vermeden koruma altına almalı. Sosyal sorunlara bir televizyon programında çare aramak uygar bir toplumda son seçenek olmalı.

Her şeyi Esra Erol’dan beklememeliyiz yani…

                                                                               Kıvanç NALÇA