12 Nisan 2012 Perşembe

ŞİİR: KANATLI GECE






                                                                                             Kanatlı Hayvan Sevenler Derneği Genel Başkanı’nın 17. Olağan Genel Kurulda Söylediği mezmurdur

Halbuki korkulacak kan gibi bir şey vardı
Merdiven altlarında “Karşı Madde” imal ediyorduk
Ve aradığımızı yalan yanlış bulduğumuzda google’da
“Ulan, Tanrı Parçacığı mısın sen gavat!”
deyip deyip birbirimize,
burnumuzu kravatımıza silip gülüyorduk.

“Bir kova kanat ve bir şişe kola!”
Bu parolayı hep bilmelisiniz.
İstanbul martılarının parolasıdır bu, işareti de “ökse”
Bu tüneller buradan taa Cern’e kadar giderler.
Bu vapurların hepsi Peirce’ın vapurlarıdır.

Örneğin bir atmaca vururduk, bir kadın bir erkek
Bir avuç kan içerdik kadehlere bölüp
dudaklarımız kırmızıydı, kötüydük de ondan
Biliyorduk vapurlar götürürdü bizi civciv pazarlarına
Öpüşlerimiz bahtiyar ve ılıktı.

Martılardan biri basınca çığlığı, yani kuş parolasını
Anasını, avradını, yumurtasını
Koy verecekti cümle kanatlı mahlukat
Biz bunları çok önceden de bilebiliyorduk
Halimiz başta ve sonda aynıysa
birbirimizin kopyası olduğumuzdandı

Fabrikalarımızda ürettiğimiz uçamayan kuşlarımız
tombul ve aptaldırlar
Zaten onlar layık değildir hiçbir intihara
Zaten biz de uçamayan porsiyonları azad edecek değiliz

Fakat ne varsa,
evet, ne varsa bu kanatlı gecededir
Bizi burada bir araya getiren
kafeslerinde çığlık çığlığa öten sevgililerimiz
Şimdi eğilip kendi ellerimden öpüyorum,
başıma koyuyorum kendi ellerimi

Antep’te kuşçuya kız vermiyorlardı eskiden
Bir yandan güvercine takla attırıp
bir yandan kenevir çeken koca
istemiyordu hiç kimse kızına
Biz biliriz kuşların Beşir Fuad’ını
O ki Nuh’a zeytin dalını getiren değil
paçalı bir posta güvercinidir
Nereden nereye…
Şimdi biz sivil toplum örgütleriyiz
Türler arasındaki gastronomik aşkın şahitleriyiz.
Dedim ya,
ne varsa bu kanatlı gecededir
Bu duvarlarda gördükleriniz
sevgililerimizin uçuş ve istirahat resimleridir.
İşte siz muhteşemsiniz, ben de muhteşemim
Siz de bu güvercin mezadına iştirak ediniz.
Lafı fazla uzatmayalım; işte her birimize
bir şişe kola, bir kova kanat
İnsanı insan yapan iki şey var, değil mi efendim;
“Bilim ve sevda…”
Ne varsa efendim, kanatlı gecededir.
Şimdi eğilip kendi ellerimden öpüyorum,
başıma koyuyorum kendi ellerimi


                                                    Kıvanç Nalça






2 yorum:

  1. keşke sizin sesinizide duysaydık.ozaman daha şahane olurdu.emeğinize sağlık uğraşıp yazmışsınız.yine süpersiniz :) F.E

    YanıtlaSil
  2. türler arasındaki gastronomik aşkın şahitleriyiz. bunu sevdim.. şiiri bütün olarak ta sevdim ama tam anlayabilmek için 2 kez okumam gerekti:)) fnç

    YanıtlaSil

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...